• Το σπίτι μου θα ήταν στρωμένο με μοκέτα και χαλιά και δε θα περπάταγα στα κρύα πλακάκια.

• Όλες οι υφασμάτινες επιφάνειες, ρούχα, έπιπλα και καθίσματα αυτοκινήτου θα ήταν απαλλαγμένες από τρίχες και μαλλιά.

• Όταν χτυπάει το κουδούνι, δεν θα ακούγεται φασαρία λες και ζω σε κυνοτροφείο. 

• Θα μπορούσα να κάθομαι στον καναπέ και στο κρεβάτι μου όπως θέλω, χωρίς να λαμβάνω υπόψη μου το χώρο που θα πρέπει να αφήσω για να κάτσει ο σκύλος μου άνετα. 

• Δεν θα είχα παράξενα δώρα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο μου, όπως κόκκαλα για το σκύλο, παιχνίδια και λιχουδιές.

• Θα είχα χρήματα και θα πήγαινα διακοπές χωρίς ενοχές ότι αφήνω κάποιον πίσω μου.

• Οι μόνες λέξεις στο λεξιλόγιό μου δεν θα ήταν : "έξω, κάτσε, κάτω, έλα, όχι και αφήστε το".

• Το σπίτι μου δεν θα χωρίζεται σε ζώνες από τα διαχωριστικά ή τα εμπόδια.

• Το σπίτι μου δεν θα μοιάζει βομβαρδισμένο εξαιτίας των παιχνιδιών που βρίσκονται παντού διασκορπισμένα σε όλο το σπίτι.

• Οι τσέπες μου δεν θα περιλαμβάνουν πράγματα, όπως τσάντες για τα περιττώματα του σκύλου, κεράσματα και επιπλέον λουρί.

• Δεν θα έχω περισσότερα φύλλα και χνούδια μέσα στο σπίτι, απ΄ότι έξω στην αυλή μου.

• Δεν θα πρέπει να απαντάω στους ανθρώπους σε ερωτήματα όπως: "Γιατί έχεις τόσα πολλά σκυλιά; ή Γιατί σου αρέσουν τα σκυλιά;" οι οποίοι, δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία στη ζωή τους να αγαπηθούν άνευ όρων από κάποιον τόσο πιστό σύντροφό.

...Πόσο άδεια θα ήταν η ζωή μου...