Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Εκπαίδευση

Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι το πιο πολύπλοκο και ικανό κομπιούτερ του κόσμου. Μπορεί να δημιουργήσει, να εφεύρει, να υπολογίσει πράγματα. Επηρεάζει όσο τίποτα άλλο την ζωή μας.

Αλλά τι ισχύει για τον εγκέφαλο του σκυλιού μας; Ίσως, να φαίνεται δύσκολο να το πιστέψουμε (για ένα ζώο), αλλά στην πραγματικότητα μπορούμε να επηρεάσουμε το μέγεθος, τις δυνατότητες και την απόδοση του μυαλού του. Έτσι το σκυλί μας θα γίνει πιο έξυπνο, πιο ισορροπημένο και πιο ανθεκτικό στο άγχος.
Πως; Απλώς με το να του παρέχουμε ένα περιβάλλον κατάλληλο και με διαφέρουσες εμπειρίες, που θα του δώσει τη δυνατότητα (θα αναγκαστεί- η ανάγκη είναι ο καλύτερος δάσκαλος) να εξελιχθεί. Έτσι τα σκυλιά μαθαίνουν να είναι εξυπνότερα, να επικοινωνούν ευκολότερα και να φοβούνται λιγότερο. Τα οφέλη είναι τεράστια, καθοριστικά και ουσιαστικά για την μετέπειτα ζωή τους.

Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, έχει αποδειχθεί, ότι οι αλλαγές στην συμπεριφορά, έχουν άμεση σχέση με την αλλαγή της φυσιολογίας του εγκεφάλου του σκυλιού.
Το μυαλό των σκυλιών που αναπτύσσονται σε σύνθετα και απαιτητικά περιβάλλον γίνονται μεγαλύτερα και αναπτύσσονται περισσότεροι νευρώνες, ως αποτέλεσμα των ερεθισμάτων και των εμπειριών που λαμβάνουν.
Και οι θετικές αλλαγές στον εγκέφαλο των σκυλιών δεν συμβαίνουν μόνο σε μικρή ηλικία. Τα σκυλιά μαθαίνουν σε όλες τις ηλικίες. Αρκεί να ξέρουμε τον τρόπο. Ο ρυθμός μάθησης και το αποτέλεσμα μπορεί να ποικίλουν από σκυλί σε σκυλί. Το ζητούμενο όμως είναι, πως εμείς μπορούμε να το βοηθήσουμε να αναπτυχθεί νοητικά και ψυχολογικά.
Υπάρχουν αρκετά πράγματα που μπορούν να γίνουν και διάφορες τεχνικές. Αρκεί να θέλουμε να δουλέψουμε.

Αν ενδιαφέρεσαι για περισσότερες πληροφορίες, μην χάσεις το μεγάλο σεμινάριο του StarDogs, στις 3/4/16.
Συμμετοχή στο Σεμινάριο!

Με τις σωστές γνώσεις και με λίγη διάθεση για δουλειά, μπορούμε να βελτιώσουμε και να αλλάξουμε το μυαλό και την συμπεριφορά του σκυλιού μας.
Κράτησε έγκαιρα την θέση σου. Μην χάσεις την ευκαιρία. Μάθε πολλά και σωστά, σε λίγο χρόνο, και με λίγα έξοδα.
Περισσότερες πληροφορίες- κράτηση θέσεων:Συμμετοχή στο Σεμινάριο!

Δεν έχει σημασία για τι είδους ζωής πρόκειται. Δεν έχει καν σημασία ακόμα και  αν μιλάμε για κάτι άψυχο.
Γενικώς ο σεβασμός προς την ζωή θα πρέπει να είναι μια αρετή που εμφυσούμε στα παιδιά μας από την ..κούνια.
Έτσι μεγαλώνουν πιστεύοντας ότι κάθε πλάσμα δικαιούται να ζει με αξιοπρέπεια, ασφάλεια και άνεση.
Από την τρυφερή ηλικία, από το σπίτι και το σχολειό, είναι που μπαίνουν οι βάσεις, το σύστημα αξιών βάσει του οποίου θα κινηθούμε αργότερα στην ζωή μας.
Φυτέψτε στην καρδιά των παιδιών την αγάπη, την αλληλεγγύη και τον σεβασμό προς καθετί που ο θεός έπλασε. Ο θεός δεν μας έπλασε για να κυριαρχήσουμε πάνω στα άλλα όντα. Μας έφτιαξε για να τα προστατεύουμε.

Όταν οι ενδιαφερόμενοι γα να φοιτήσουν στην σειρά σεμιναρίων του StarDogs Trainers’ Academy με ρωτούν « Τι χρειάζεται για να γίνω επαγγελματίας εκπαιδευτής σκύλων;» η απάντηση μου είναι πάντα εύκολη και άμεση.  «Το πρώτο πράγμα που χρειάζεσαι είναι να αγαπάς τα ζώα τους ανθρώπους, τη ζωή και την φύση». Βεβαίως υπάρχουν και άλλα πράγματα που χρειάζεσαι για να κάνεις καριέρα και να ασχοληθείς με ένα από τα πιο όμορφα, ενδιαφέροντα και κερδοφόρα επαγγέλματα που υπάρχουν. Όμως η αγάπη είναι η βασική προϋπόθεση και γενικός ο καταλύτης. Χωρίς αυτή την προϋπόθεση, όπως και σε άλλα επαγγέλματα, είναι καλύτερα να μην ξεκινήσεις και να ψάξεις να βρεις κάτι άλλο που θα σε ενθουσιάζει.

Η παιδεία είναι κάτι που πρέπει να παρέχεται από μικρή ηλικία ώστε ο τρυφερός  χαρακτήρας των παιδιών να πλαστεί ανάλογα. Αυτός είναι και ο λόγος (υπάρχουν και άλλοι) που ανέκαθεν επέμενα στην εκπαίδευση του σκυλιού να συμμετέχει όλοι οικογένεια. Γιατί είναι η χρυσή ευκαιρία για τον θετικό εκπαιδευτή σκύλων, που πάνω από όλα τον ενδιαφέρει η καλλιέργεια της ζωοφιλίας, να μπορέσει κατά την εκπαίδευση του σκυλιού και των ανθρώπων να περάσει  και τα κατάλληλα μηνύματα. Μηνύματα που δυστυχώς πολλές φορές οι γονείς , είτε από άγνοια, είτε από αδιαφορία και έλλειψη χρόνου, δεν τα περνάνε στα παιδιά τους.

Όταν κάποιος αγαπάει και σέβεται τα ζώα, θα φροντίσει για την υγεία τους, την διατροφή τους, την εκπαίδευση και γενικώς να περνάνε καλά. Α δεν τα αγαπάει, όσα κόλπα και να ξέρει στην εκπαίδευση, πολύ γρήγορα θα αρχίσει να βαριέται και  θα αδιαφορήσει για όλα. Και τότε η ζωή του σκυλιού περιορίζεται σε μια βόλτα για την ανάγκη του και σε ένα ξεροκόμματο για να μην λιμοκτονήσει.

Για αυτό λοιπόν λέμε ότι η αγάπη και σεβασμός είναι που κάνει την διαφορά. Και η καλύτερη ηλικία για την καλλιεργήσουμε είναι η παιδική. Στο σπίτι και στο σχολείο. Και οι γονείς πάνω και πρώτα από όλα θα πρέπει να μη μένουν σε απλές λεκτικές παραινέσεις αλλά να δίνουν το σωστό παράδειγμα με πράξεις.

Η βόλτα του σκυλιού σας είναι τόσο σημαντική, όσο και ο … καφές σας.

Η βόλτα δεν εξυπηρετεί μόνο το «άδειασμα» για το σκυλί. Βοηθάει σε πάρα πολλά, τόσα που ούτε και οι επαγγελματίες δεν ξέρουν να απαντήσουν με ακρίβεια.

Ας δούμε μερικά…

• Γυμναστική για το ζώο (και για τον άνθρωπο)- όπως κάθε ζωντανός οργανισμός, έτσι και το σκυλί χρειάζεται να κινείται και να γυμνάζει μέσω της κίνησης και του παιχνιδιού το μυϊκό του σύστημα, κάτι που το κρατάει σε σωματική υγεία.
• Μέσω της κίνησης πετυχαίνεται και το χαλάρωμα του σκύλου, μείωση του στρες, οπότε έτσι φροντίζουμε για την ευεξία του.
• Η χαρά για το σκυλί όταν το πηγαίνουμε βόλτα είναι κάτι που το κάνει τρισευτυχισμένο. Άρα πιο χαρούμενο σκυλί.
• Ενεργοποιούνται όλες του οι αισθήσεις και τα ένστικτα. Πράγα ευεργετικό και χρήσιμο για το ζώο. Βεβαίως αποφεύγουμε το να “ξυπνάμε” ένστικτα που είναι επικίνδυνα ή δημιουργούν προβλήματα.
• Του δίνουμε την ευκαιρία να κοινωνικοποιείται και να εξασκεί τις επικοινωνιακές του δεξιότητες- πράγμα σημαντικό.

Ο κατάλογος των ωφελειών είναι ατελείωτος.

Με μια απλή βόλτα, γύρω στο μισάωρο (ανάλογα και με τον καιρό), εξασφαλίζουμε ποιότητα ζωής για το φιλαράκι μας. Δεν θέλει και πολλά. Λίγη αγάπη, λίγη παρέα, καλές συνθήκες διαβίωσης και μια βολτίτσα για να ξεσκάσει.

Κάντε τη βόλτα του κατοικίδιού σας μια ευχάριστη και γλυκιά συνήθεια. Όπως τον πρωινό σας …καφέ.

Ένας από τους πολλούς μύθους που υπάρχουν στην εκπαίδευση σκύλων λέει « Τα σκυλιά τραβούν γιατί είναι κυρίαρχα» και «γιατί θέλουν να είναι οι αρχηγοί της αγέλης». Και αυτές οι απόψεις ενισχύουν και άλλους μύθους που λένε ότι «Τα σκυλιά πρέπει να περπατάνε πάντα πίσω από τον χειριστή/ιδιοκτήτη» και ότι αν τύχει και πηγαίνει μπροστά «το κάνει για να πάρει την αρχηγία και να προκαλέσει την αλλαγή στην ιεραρχία».

Σε άλλο μου άρθρο έχω αναφερθεί διεξοδικά γιατί οι πιο πάνω μύθοι ΔΕΝ ισχύουν. Εδώ θα αναφερθώ επιγραμματικά σε 5 κύριους λόγους για τους οποίους τα σκυλιά τραβούν όταν τα βγάζουμε βόλτα με το λουρί.

1ος λόγος: Επειδή φέρνει αποτέλεσμα.
Τα σκυλιά τραβούν στο λουρί γιατί πετυχαίνουν αυτό που τους αρέσει –για παράδειγμα φτάνουν στο πάρκο. Τα σκυλιά όπως «όλα τα έμβια όντα , τείνουν προς την ηδονή» -Επίκουρος. Με άλλα λόγια προσπαθούν να κερδίζουν πράγματα που τους αρέσουν. Και από την στιγμή που φέρνει αποτέλεσμα μια φορά γιατί να μην το ξαναδοκιμάσουν.

2ος λόγος: Επειδή είναι γρηγορότερα από εμάς.
Γενικώς τα περισσότερα αυτά έχουν γρηγορότερο τέμπο βαδίσματος από τον άνθρωπο.

3ος λόγος Επειδή κανείς δεν τα εκπαίδευσε.
Ο νούμερο ένας λόγος που ένα σκυλί τραβάει είναι ότι κάνεις δεν του έμαθε να περπατάει σύμφωνα με τις ανθρώπινες επιθυμίες. Το περπατάει ένα σκυλί χαλαρά στο λουρί και δίπλα από τον άνθρωπο δεν είναι μια φυσική συμπεριφορά για το σκυλί. Συνεπώς κάποιος θα πρέπει να του την διδάξει. Βρες ένα θετικό εκπαιδευτή σκύλων (κάποιον που δεν χρησιμοποιεί βία, πνίχτες, τραβολογήματα κ.λπ.) και μάθε εσύ πρώτα πως πρέπει να βοηθήσεις το σκυλί να σου να καταλάβει τι θέλεις. Συνεπώς «μην τα βάζεις με το σκυλί σου» αδίκως και μην το ταλαιπωρείς αν δεν έχεις φροντίσει προηγουμένως να του μάθεις τι θα ήθελες.

4ος λόγος : Το περιβάλλον είναι πιο ενδιαφέρον / ελκυστικό από ότι ο χειριστής
Τα σκυλιά, όπως και οι άνθρωποι, τείνουν προς πράγματα που τα βρίσκουν ενδιαφέροντα. Καλό θα είναι ο ιδιοκτήτης /χειριστής να βρει τρόπους που να κερδίζει την προσοχή και να κρατάει το ενδιαφέρον του σκύλου. Θα πρέπει να χτιστεί μια ισχυρή συνήθεια/ συμπεριφορά ώστε το σκυλί να προτιμάει να εστιάζει σε εσάς και όχι στα άλλα σκυλιά, γάτες, μυρωδιές κ.λπ. Χρειάζεται συστηματική , μακρόχρονη και μελετημένη δουλειά. Δεν πετυχαίνεται με τη μια.

5ος λόγος: Λάθος εξοπλισμός
Ορισμένα είδη λουριών και δεσίματος του σκυλιού μπορεί να συμβάλουν στην τάση του να τραβάει.
Υπόψη ότι κανένα είδος λουριού ή άλλης συσκευής δεν μαθαίνει στο σκυλί να τραβάει ή να μην τραβάει. Μόνο η σωστή και η μεθοδική εκπαίδευση μπορεί να το κάνει. Ένα σκυλί μπορεί να εκπαιδευτεί να περπατάει ήρεμα και χαλαρά δίπλα μας, ανεξάρτητα με το τι είδος λουριού φοράει. Το λουρί το φοράμε στο σκυλί ως μέσο ελέγχου και προστασίας (για να αποφύγουμε κάτι απρόοπτο, ένα ατύχημα) και ΟΧΙ ως εξοπλισμό εκπαίδευσης.

Αντιλαμβάνομαι, ότι κάποιοι δυσκολεύονται να κατανοήσουν, ζηλεύουν ή και κακοβλέπουν την φιλία που αναπτύσσει ένας άνθρωπος με ένα σκυλί (ή οποιοδήποτε άλλο ζώο).

Και παρόλο που ζούμε σε δημοκρατία, προσπαθούν με κάθε τρόπο (πολλές φορές υπερβαίνοντας τα εσκαμμένα) να μας κάνουν να νοιώσουμε άσχημα, ένοχα ή και περιθωριακά.

Το πρόβλημά τους βεβαίως, είναι, ότι όχι μόνο δεν καταλαβαίνουν το τι βρίσκουμε και στο τι μας δίνουν αυτά τα υπέροχα πλάσματα, αλλά και ότι δεν δείχνουν το σεβασμό, που απαιτείται, στις επιλογές που κάνει κάποιος άλλος συνάνθρωπός τους. Ειδικά, όταν αυτές οι επιλογές είναι σωστές προς τον θεό και το νόμο, με ποιο δικαίωμα προσπαθούν, ντε και καλά, να μας επιβάλλουν την γνώμη τους; Με ποιο δικαίωμα σε προσβάλλουν, σε κοιτούν υποτιμητικά και περιφρονητικά; Και πως θα ένοιωθαν αυτοί, αν εμείς τους την «πέφταμε» για τις όποιες δικές τους προσωπικές επιλογές;

Κανείς μας δεν τους ζητάει να έχουν σκύλο ή να αγαπήσουν τα ζώα. Αυτό που τους ζητάμε, είναι να μας αφήσουν ήσυχους να ζούμε την ζωή μας με τον τρόπο που θέλουμε και να την μοιραζόμαστε και με τους καλύτερούς μας φίλους. Η ύπαρξη ενός σκύλου στην ζωή μας, δεν μας κάνει περιθωριακούς, παράνομους ή περίεργους. Μας κάνει ανθρώπους ολοκληρωμένους, με σεβασμό και ευαισθησίες προς τα άλλα πλάσματα. Ο σκύλος δεν αφαιρεί πράγματα εις βάρος άλλων. Απλούστατα προσθέτει επιπλέον εύρος σκέψης, πολιτισμού, ενσυναίσθησης …και τόνους χαράς και φιλίας.

"Είμαστε αυτό που κάνουμε κατ' επανάληψη. Η αρίστευση (σε κάτι) τότε, δεν είναι μια πράξη αλλά συνήθεια" -Αριστοτέλης (384-322 π.χ.).

Η προσωπική βελτίωση σε κάτι , είτε έχει σχέση με κάτι που θέλουμε να μάθουμε σε θεωρητικό επίπεδο , είτε να αναπτύξουμε κάποια δεξιότητα, έχει σχέση με την δημιουργία ή διακοπή μιας συνήθειας. Για παράδειγμα αν κάποιος αποφασίζει να χάσει κάποια περιττά κιλά. Ακολουθεί συνειδητά ένα πρόγραμμα σωστής διατροφής και άσκησης και φτάνει ,μετά ένα - δυο μήνες, στο στόχο του. Δυστυχώς οι περισσότεροι μόλις φτάσουν στο στόχο τους, διακόπτουν το σύστημα (διατροφής & άσκησης) που τους έφερε στην επιτυχία και (ξανα)κατρακυλούν στις παλιές συνήθειες που τους δημιούργησαν ,σε πρώτη φάση, το πρόβλημα (πάχος).   

Το ίδιο παρατηρώ και στο επάγγελμά μου (εκπαίδευση σκύλων). Οι "ιδιοκτήτες" σκύλων ξεκινούν ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης του σκύλου τους γεμάτοι αποφασιστικότητα και ενθουσιασμό. Για μερικούς μήνες προσπαθούν συνειδητά και βλέπουν κάποια ικανοποιητικά έως καλά αποτελέσματα στην συμπεριφορά του σκυλιού τους. Δυστυχώς μόλις λύσουν τα πιο επείγοντα προβλήματα και η κατάσταση γίνει σχετικά ικανοποιητική, η διάθεση και η πειθαρχεία τους πάει περίπατο. Ξαναπέφτουν σε παλιές "κακές" συνήθειες. Δεν είναι συνεπείς σε αυτά που έμαθαν ή στον τρόπο συμπεριφοράς τους προς το σκυλί τους. Δεν (παρα)τηρούν ούτε τα βασικά. Σύντομα τα προβλήματα ξαναπαρουσιάζονται και γίνονται εντονότερα με το χρόνο. Τα πράγματα γίνονται άσχημα για όλους. Το σκυλί δεν περνάει καλά, οι ιδιοκτήτες αρχίζουν να αναρωτιόνται αν ήταν σοφό να  αποκτήσουν τον τετράποδο Τζακ, ο εκπαιδευτής κατηγορείται για ημιτελή εκπαίδευση κ.λ.π.

Θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι αν θέλουμε να γίνουμε καλοί χειριστές (γονείς) σκύλων θα πρέπει πρώτα να μάθουμε τον τρόπο και μετά να συνεχίσουμε δια βίου να συμπεριφερόμαστε ανάλογα. Θα πρέπει να δημιουργήσουμε μόνιμες συμπεριφορές, συνήθειες. Μόνο τότε η επιτυχία μένει. Το να πετύχουμε μια καλή εκτέλεση μιας άσκησης δυο τρεις φορές και μετά να το θεωρούμε δεδομένο είναι ουτοπικό και επικίνδυνο. Θα πρέπει για μεγάλο χρονικό διάστημα συνειδητά να προσπαθήσουμε να κάνουμε κτήμα μας (φύση μας) τις αναγκαίες δεξιότητες. Μόνο τότε θα αναπτύξουμε συμπεριφορές που θα είναι αυτόματες (φυσιολογικές) για μας. Τότε θα δικαιούμαστε τον τίτλο του καλού "σκυλογονέα" και η επιτυχία της εκπαίδευσης θα έχει βαθιές ρίζες (=συνήθεια).

Πριν βιαστείτε λοιπόν να κατηγορήσετε τον σκύλο σας ότι δεν ‘τα παίρνει τα γράμματα’ ή ότι είναι αγύριστο κεφάλι, για δείτε λίγο τα παρακάτω.

‘Καλέ πριτς που θα ‘ρθω’: Η δική μας συμπεριφορά έχει άμεσο αντίκτυπο στην απόδοση του σκύλου. Όταν η στάση του σώματος μας και ο τόνος της φωνής μας είναι απειλητικά, τότε ακόμα και ένα απλό κάτσε μπορεί να γίνει ολόκληρη διαδικασία. Προσπαθήστε να αλλάξετε λίγο τον τρόπο που δίνεται τις εντολές : μην κουνάτε έντονα τα χέρια, μην σκύβετε από πάνω του και κυρίως μην φωνάζετε. Μια μικρή αλλαγή μπορεί να κάνει θαύματα! Ο σκύλος είναι σκύλος: Ας είμαστε λογικοί. Εκπαιδεύουμε τον σκύλο μας για να συμπεριφέρεται σωστά και όχι για να είναι ρομπότ. Όταν λοιπόν τον βγάζουμε βόλτα τον αφήνουμε να ξεσκάσει και να κάνει τα σκυλίσια κόλπα του και δεν τον ταράζουμε στις εντολές χωρίς να υπάρχει λόγος. Αν πάλι θέλουμε να δουλέψουμε τις εντολές που έχουμε μάθει και στην βόλτα, του δίνουμε πρώτα χρόνο να εκτονωθεί και μετά κάνουμε 5 λεπτάκια ‘μάθημα’.

Ο σκοπός μου είναι να βοηθήσω στην ενίσχυση του δεσμού μεταξύ των σκύλων και των ανθρώπινων συντρόφων τους, σχηματίζοντας έτσι, μια πιο αρμονική σχέση. Βάσει αυτού, είναι επιτακτικό οι σκύλοι να καταλάβουν ότι μερικές συμπεριφορές, παρόλο που είναι τελείως φυσιολογικές μεταξύ σκύλων, δεν είναι αποδεκτές στον ανθρώπινο κόσμο. Το γεγονός είναι, ότι οι σκύλοι που έχουν καλούς τρόπους, ζουν καλύτερες, πληρέστερες ζωές. Έχουν την ευκαιρία να κάνουν περισσότερα πράγματα και έχουν περισσότερη ελευθερία. Και οι άνθρωποι που έχουν κάποια κατανόηση του τρόπου που δουλεύει το μυαλό των σκύλων τους είναι πιο ευγενικοί, πιο ήπιοι, και καλύτεροι ιδιοκτήτες.

«Η χρήση βίας μπορεί να φαίνεται καμιά φορά ότι κάνει καλό, το καλό αυτό όμως είναι προσωρινό, ενώ το κακό που προξενεί είναι μόνιμο». -Μαχάτμα Γκάντι

Πολύ συχνά, πολλοί πελάτες μου λένε «Μα αν δεν το μαλώσω, πως θα μάθει; Εδώ τα παιδιά μας μαλώνουμε..τα σκυλιά θα λυπηθούμε»;

Και νομίζουν ότι έχουν χρησιμοποιήσει το πιο δυνατό επιχείρημα, που πιθανότατα θα κάνει και μένα, τον υπέρμαχο της θετικής εκπαίδευσης στα σκυλιά & στους ανθρώπους, να επανεξετάσω τη θεωρία μου και να αναδιπλωθώ.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι δεν καταλαβαίνουν το κακό που μπορούν να προξενήσουν στο χαρακτήρα και στη συμπεριφορά του σκυλιού τους. Τα σκυλιά δεν καταλαβαίνουν ότι κάνουν κακό. Τα σκυλιά συμπεριφέρονται σκυλίσια και όπως τους φαίνεται καλό για τον εαυτό τους. Δεν κάνουν τίποτα με επίγνωση για να κάνουν ζημιά και να «μπλέξουν» με τα αφεντικά τους. Απλώς αυτά που σε αυτά φαίνονται ελκυστικά , συμβαίνει να μην μας αρέσουν ή να μην μας βολεύουν. Για παράδειγμα, αν ένα σκυλί βαριέται και βρίσκει το παπούτσι μας μπροστά του, θα το θεωρήσει παιγνίδι και θα θελήσει να το εξερευνήσει, να το μασήσει για να περάσει η ώρα του. Δεν το κάνει για να μας βάλει σε έξοδα ή για να μας εκδικηθεί που το αφήσαμε μόνο του στο σπίτι. Η ανία του να είναι μόνο του στο σπίτι, μπορεί να το κάνει να παίξει με το παπούτσι και να το «περιποιηθεί» με τα δοντάκια του. Αλλά σίγουρα εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτεται, δεν γνωρίζει ούτε φιλοδοξεί να κάνει κάτι κολάσιμο / κακό. Τώρα γιατί ο «μπαμπάς» του , μετά από 5 ώρες, του φωνάζει, το μαλώνει , το κτυπάει, το εξορίζει στο μπαλκόνι κ.λ.π. δεν μπορεί να το αντιληφθεί/ να το συνδυάσει ή και να το διορθώσει αφού κατά τη γνώμη του δεν έκανε κάτι κακό.

Το να περιμένουμε / προσδοκούμε ότι με ασυνάρτητη/ ακαταλαβίστικη/ ετεροχρονισμένη και άδικη τιμωρία θα «συνετίσουμε το σκυλί μας και θα το κάνουμε «άνθρωπο» είναι εκτός σύγχρονης / ζωοφιλικής/ τεκμηριωμένης/ θετικής εκπαίδευσης. Αυτό που στην μεγάλη πλειοψηφία καταφέρνουμε είναι να φοβίσουμε/ στρεσάρουμε το σκυλί μας, να χάσουμε την εμπιστοσύνη του και να καταστρέψουμε τις όποιες δυνατότητες συνεργασίας για να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις που υπάρχουν μέσα από ένα δόκιμο και δίκαιο τρόπο ή μέθοδο.

Εντάξει όταν δεν μας καταλαβαίνουν οι άλλοι μας ενοχλεί, μας πονάει! Τι γίνεται όμως όταν εμείς δεν καταλαβαίνουμε τους άλλους;
Ή ακόμα καλύτερα τι κάνουμε για να καταλάβουμε εμείς τα σκυλιά μας;

Στην εικοσαετή καριέρα μου ως επαγγελματίας θετικός εκπαιδευτής σκύλων αυτό που ακούω συχνότερα είναι οι κηδεμόνες που εκνευρισμένοι λένε “Μα δεν με ακούει! Του φωνάζω και με «γράφει»!»

Αλλά κανείς τους δεν μπαίνει στον κόπο να αναρωτηθεί «Βρε μήπως εγώ δεν το καταλαβαίνω; Μήπως εγώ δεν ξέρω τη γλώσσα του; Μήπως απλώς δεν καταλαβαίνει αυτό που του λέω με τον τρόπο που προσπαθώ;”

Πάντα θα πρέπει να προσαρμόζουμε το μήνυμά μας ανάλογα με το σε ποιον και σε τι απευθυνόμαστε. Το ότι μιλάμε , δεν σημαίνει ότι μας καταλαβαίνουν. Θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο μάθησης, τον τρόπο επικοινωνίας του άλλου, να συντονιστούμε ώστε να επέλθει η επικοινωνία.. αλλιώς είναι σαν να κτυπάμε στου κουφού την πόρτα.

Αν πραγματικά θέλεις να καταλάβεις περισσότερα, τότε μάθε περισσότερα για αυτούς που σε νοιάζονται και είναι πάντα εκεί για σένα.