Είσοδος Μέλους

Κυριακή, 15 Μαρτίου 2015 19:45

Maine Coon: Μια γάτα με μέγεθος και χαρακτήρα σκύλου

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(3 ψήφοι)

Η διεθνής πολίστρια Κική Λιόση αγαπούσε από μικρή τα ζώα, αλλά πάντοτε θεωρούσε ότι αυτό που ταιριάζει στον χαρακτήρα της είναι ο σκύλος. Όμως, μια ιδιαίτερη ράτσα γάτας της άλλαξε γνώμη.

Ξεκίνησα να έχω σκυλιά πριν 13 χρόνια με ένα Γκόλντεν Ριτρίβερ, την Τόφι που σήμερα είναι 13 ετών και μετά από 4 χρόνια απέκτησα και ένα δεύτερο. Τα Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι καταπληκτικά σκυλιά και έχω περάσει πολύ ωραίες στιγμές μαζί τους. Δυστυχώς, το δεύτερο σκυλί πέθανε πριν τέσσερα χρόνια οπότε σήμερα έχω μείνει με την Τόφι και μια γάτα! Πώς έγινε αυτό; Πριν έναν χρόνο τέτοια εποχή έτυχε να πάω σε μια έκθεση γάτας-εγώ, στο μεταξύ, δεν είχα πολύ καλή σχέση με τις γάτες, είμαι από τους ανθρώπους που πάντα έλεγαν ότι «εγώ σε όλη μου τη ζωή θέλω να έχω σκύλο», δεν είναι ότι δεν τις αγαπούσα, είμαι φιλόζωη και θα μπορούσα να έχω σπίτι μου οποιοδήποτε ζώο, όμως προτιμούσα να έχω σκυλιά. Θεωρούσα ότι αυτά ταίριαζαν με τον χαρακτήρα μου. Φεύγοντας από την έκθεση, ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι ήθελα να πάρω γάτα. Δεν ξέρω τί άλλαξε και τί ένιωσα, αλλά οι γάτες που μου έκαναν αμέσως εντύπωση ήταν οι Maine Coon. Άρχισα να διαβάζω άρθρα και να ψάχνω πληροφορίες γι’ αυτές τις γάτες και αυτό που διάβαζα παντού είναι ότι οι Maine Coon είναι γάτες-σκύλοι, είναι δηλαδή οι γάτες που στο χαρακτήρα και στη συμπεριφορά μοιάζουν περισσότερο στα σκυλιά. Μετά από μερικές ημέρες πήγα σε ένα εκτροφείο αυτής της φυλής και ρώτησα αν υπήρχαν διαθέσιμες γάτες. Την εποχή αυτή υπήρχε γάτα σε κύηση, οπότε τρεις μήνες μετά πήρα το δικό μου γατάκι, τη Μισιρλού. Οι πρώτες μέρες στο σπίτι ήταν μέρες προσαρμογής: όταν μπήκε η γάτα στο σπίτι, είδε την Τόφι και έπαθε σοκ, φούσκωσε και ήταν κρυμμένη συνεχώς στο υπνοδωμάτιο, όμως αυτό κράτησε μόνο δύο μέρες. Από τότε η γάτα και ο σκύλος τα πάνε υπέροχα οι δυο τους. Το πιο εύκολο ήταν ο σκύλος με τη γάτα, γιατί η Τόφι είναι από τη φύση της δεκτική με όλα τα ζώα. Έχουμε και 5-6 γάτες που κυκλοφορούν στην αυλή της πολυκατοικίας και τις ταΐζουμε τακτικά. Με αυτές η Τόφι δεν είχε ποτέ κανένα πρόβλημα, οπότε από αυτή την πλευρά ήταν όλα εύκολα. Η Μισιρλού όμως στην αρχή είχε πρόβλημα, φοβόταν, φούσκωνε συνέχεια και έκανε αυτούς τους θορύβους που κάνουν οι γάτες σε αυτές τις περιπτώσεις. Όλο αυτό βέβαια, μετά το πρώτο διήμερο άλλαξε. Την πρώτη επαφή την έκανε η γάτα. Εκείνη αποφάσισε να πλησιάσει τον σκύλο, να μυρίσει, να ακουμπήσει και να δημιουργήσει επαφή. Από εκεί και πέρα όλα πήγαν καλά.
Η γάτα είναι πολύ διαφορετική από αυτό που είχα συνηθίσει με τα σκυλιά. Είναι πολύ ανεξάρτητη, είναι ζωηρή, την ενδιαφέρει πολύ το κυνήγι, οτιδήποτε περνάει έξω από την πόρτα του μπαλκονιού θέλει να το κυνηγήσει και να το πιάσει, είναι κανονικός κυνηγός από τη φύση της. Όμως είναι και πάρα πολύ τρυφερή, όταν πέφτω για ύπνο έρχεται και κοιμάται πάνω στο στήθος μου κάνοντας αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο της ευχαριστημένης γάτας, ενώ αργότερα κατεβαίνει προς τα πόδια μου και κοιμάται εκεί. Έχει χαρακτήρα διαφορετικό από τις πιό πολλές γάτες, μοιάζει πολύ με τον σκύλο. Καταλαβαίνει τα πάντα, ξέρει τί πρέπει να κάνει και τί δεν πρέπει, όταν κάνει κάτι κακό το καταλαβαίνει και τρέχει να κρυφτεί. Υπάρχει επαφή και επικοινωνία, κάτι που δεν εξηγείται εύκολα με λόγια. Όπως έχω επικοινωνία με την Τόφι, έτσι έχουμε επικοινωνία και με τη γάτα, είναι κάτι μοναδικό που δεν μπορώ να το εξηγήσω.
Αν μου έλεγαν να επιλέξω ανάμεσα σε σκύλο και γάτα από άποψης καθημερινής φροντίδας και υποχρεώσεων, σίγουρα θα επέλεγα τη γάτα γιατί η γάτα είναι εντελώς ανεξάρτητη, της βάζεις το φαγητό, φεύγεις και μπορείς να λείψεις όλη μέρα. Με τον σκύλο πρέπει να γυρίζεις στο σπίτι, να τον βγάζεις βόλτα και να ξαναφεύγεις, πράγμα που έχω κάνει και εγώ. Τις εποχές που έκανα πρωταθλητισμό, και είχα πολύ βεβαρημένο πρόγραμμα μαζί και με τη σχολή μου, έπρεπε να γυρίζω κάποιες ώρες και να ξαναφεύγω. Με τη γάτα δεν το έχεις αυτό, έχει το φαγητό της, την άμμο της, μπορείς να φύγεις και να γυρίσεις το βράδυ.
Η Μισιρλού είναι ενός έτους και είναι γύρω στα 7 κιλά, ξέρω ότι οι Maine Coon μεγαλώνουν μέχρι τα τεσσεράμισι χρόνια, οπότε δεν ξέρω κι εγώ σε τί μέγεθος θα φτάσει. Τα αρσενικά φτάνουν μέχρι και 12 κιλά, και τα θηλυκά όμως μεγαλώνουν πολύ, οπότε σε λίγο καιρό θα έχω μιά τεράστια γάτα, κι αυτό μου αρέσει!