Το καινούριο νομοθετικό πλαίσιο προβλέπει βαρύτατες ποινές (δυστυχώς οι περισσότερες είναι μόνο χρηματικές!) σε όσους κακομεταχειρίζονται με οποιονδήποτε τρόπο τα ζώα ή δεν αλληλοεπιδρούν υπεύθυνα με αυτά και την κοινωνία (βλέπε ακαθαρσίες, εγκυμοσύνες, εμπορία κ.α.). Πολύ ωραία μέχρι εδώ αλλά τι συμβαίνει στον πραγματικό κόσμο;
Το βράδυ της Κυριακής, ένα ζευγάρι βρήκε στην Β. Όλγας με Μαρτίου μία αξιαγάπητη σκυλίτσα να κυκλοφορεί τρομαγμένη με το περιλαίμιο της και το αντιπαρασιτικό λουράκι της. Την κατέβασαν στην παραλία μήπως κάποιος την αναζητούσε, ανάρτησαν σχετική ειδοποίηση και έφυγαν. Στο μεταξύ καθότι η ώρα ήταν περασμένη και η παραλία άδειασε από κόσμο εμείς βρεθήκαμε προ διλήμματος να παρατήσουμε το σκυλάκι εκεί (όπως πρότειναν οι περισσότεροι!), νηστικό και διψασμένο ή να το πάρουμε μαζί με το δικό μας και να αναζητήσουμε τον ιδιοκτήτη του. Για μας η δεύτερη επιλογή ήταν αυτονόητη μια που στο μυαλό μας είχαμε διαρκώς πως αν χάναμε το δικό μας σκυλάκι σίγουρα θα θέλαμε κάποιος να το φροντίσει μέχρι να το εντοπίσουμε και ταυτόχρονα δεν μπορούσαμε να εγκαταλείψουμε νηστικό, μες στο κρύο ένα σκυλί που εμφανέστατα δεν θα μπορούσε να επιβιώσει.
Τις επόμενες μέρες, κάναμε αναρτήσεις, βάλαμε αγγελίες, τυπώσαμε αφίσες ψάχνοντας τον ιδιοκτήτη της εμφανώς καταστεναχωρεμένης μικρούλας και όλα αυτά με δικά μας έξοδα και κόπο, με τη βοήθεια τουλάχιστον σε ηθικό επίπεδο μόνο κάποιων ευαίσθητων κατόχων σκύλων. Οι περιβόητες “φιλοζωικές” οργανώσεις όχι μόνο αρνήθηκαν την φιλοξενία αλλά υπήρξαν και παγερά αδιάφορες για το γεγονός, σχεδόν μας προέτρεψαν να πετάξουμε την σκυλίτσα στο δρόμο!
Ώσπου ήρθαν τα νέα! Την Άρια (έτσι είναι το όνομά της) αναγνώρισε μια κοπέλα (έχει ένα pet shop, και αποδεικνύει ότι κάποιοι δεν είναι στυγνοί επαγγελματίες ούτε σε καιρούς κρίσης) που την είχε φιλοξενήσει λίγους μήνες πριν και μας ενημέρωσε για την ιστορία της. Η ιδιοκτήτριά της κυρία Ε. που δηλώνει φιλόζωη μιας και ταΐζει τα αδέσποτα, την είχε πετάξει και τότε στους δρόμους, υποχρεώθηκε να την ξαναδεχτεί γιατί τρίτο πρόσωπο είχε αναγνωρίσει το σκυλί και είχε ευθαρσώς δηλώσει πως θα το ξαναεγκαταλείψει γιατί το σκυλί δεν την συμπαθεί!!!!!! Και προφανώς το έπραξε! Τόσο απλά! Τι ποινή θα έπρεπε να επιβληθεί σε αυτό το άτομο; Ακόμα και να τις επιστρέψουμε με την βία την Άρια, τι θα γίνει στο μέλλον;
Όσο η συνείδηση και η παιδεία κάποιων ανθρώπων τους επιτρέπει να φέρονται τόσο σκληρά και βάναυσα ποιος νόμος θα μπορέσει να τους αυτόβελτιώσει; Και πόσοι άλλοι γνωρίζουν τέτοιες συμπεριφορές και απλά προσπερνούν σφυρίζοντας;
Η Άρια φιλοξενείται ακόμη στο σπίτι μας! Την έχουμε αγαπήσει αλλά δυστυχώς μας είναι αδύνατον να την κρατήσουμε! Δεν θέλουμε να καταλήξει στο κλουβί μιας “φιλοζωικής” περιμένοντας ευθανασία… Είναι εξαιρετικά φιλική, κοινωνική και υπάκουη (ξέρει όλες τις βασικές εντολές). Αποζητά συνεχώς λίγη στοργή (μάλλον γιατί την έχει στερηθεί!) και κάνει τρελή υπομονή με την δικιάς μας που την ταλαιπωρεί όλη μέρα! Είναι εμβολιασμένη και στειρωμένη (η κ. Ε. προσφέρθηκε να μας δώσει και το βιβλιάριό της!). Ψάχνει ένα σταθερό, ασφαλές περιβάλλον και μια μεγάλη αγκαλιά!
Με την ευχή και την ελπίδα τέτοια παραδείγματα να μας προβληματίσουν και να μας κάνουν να σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο τη σχέση μας με τα ζώα, καθώς και την πιθανότητα να βρούμε στην Άρια το σπίτι που της αξίζει....
Ευχαριστώ πολύ, Συμεών Κων/να
Τηλ. Επικοινωνίας 6936833387