Πολλοί πιστεύουν ότι με την στείρωση, ότι με την στείρωση, κάθε «κακό» που έχει ή κάνει το σκυλί τους ως δια μαγείας θα εξαλειφθεί. Νομίζουν ότι η στείρωση αποτελεί πανάκεια και συνεπώς αυτοί δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα άλλο, πέρα από το να παραδώσουν το καλύτερό τους φίλο στο ψαλίδι του κτηνίατρου.
Και ενώ δεν θα διαφωνήσω, ότι σε κάποιες περιπτώσεις η στείρωση είναι χρήσιμη (π,χ. κάποιες ασθένειες ή ορισμένα προβλήματα συμπεριφοράς ή περιορισμός των ανεπιθύμητων γεννών), σε πολλές άλλες περιπτώσεις δεν πρόκειται να βοηθήσει, γατί απλούστατα δεν έχει σχέση.
Αν για παράδειγμα, κάποιος κακοποιεί το σκυλί του και το σκυλί αντιδράει στην κακοποίηση (κίνδυνο), το σκυλί θα αντιδράσει με όποιο τρόπο ξέρει/ μπορεί, είτε είναι στειρωμένο είτε όχι.
Γιατί εδώ, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, η αιτία είναι η αδικαιολόγητη συμπεριφορά του ανθρώπου και όχι οι ορμόνες του σκυλιού. Σίγουρα οι ορμόνες παίζουν τα ρόλο τους αλλά και η αιτία (η κακοποίηση) και η απειλή της ζωής του ζώου παίζει σημαντικότερο ρόλο. Και προκειμένου να επιβιώσει ένα σκυλί (να σώσει το τομάρι του) θα κάνει ότι θα έκανε κάθε νορμάλ ζωντανός οργανισμός.
Άρα λοιπόν το στειρώνω και το είμαι ασφαλής, ενώ συνεχίζω να φέρομαι βάναυσα στο σκυλί, είναι άτοπο και πολλές φορές επικίνδυνος καθησυχασμός. Και ακόμα αν αυτό κάνει το σκυλί ποιο ανεκτικό, αυτό δεν μας δίνει, σε καμιά περίπτωση, το δικαίωμα να του φερόμαστε «όπως γουστάρουμε, μιας και δεν κινδυνεύουμε». Το ζώο υποφέρει όταν απειλείται άσχετα αν θα εκδηλώσει επικίνδυνη ή όχι συμπεριφορά.
Σε ότι τουλάχιστον αφορά την συμπεριφορά, η στείρωση δεν είναι η πρώτη προτεινόμενη λύση. Και εξετάζεται αν ο λόγος επιθετικότητας έχει σχέση με σεξουαλικές κυρίως διεκδικήσεις.
Γνωρίζω πολλά «ανέπαφα σκυλιά» που είναι ήρεμα και ασφαλή και πολλά στειρωμένα που είναι «επιθετικά» και επικίνδυνα.
Νομίζω, σε ότι έχει σχέση με την συμπεριφορά των σκυλιών, το πρώτο θέμα που θα πρέπει να εξετάσουμε είναι αν η συμπεριφοράς μας, οι γνώσεις και ικανότητες μας είναι αρκετές για να χειριστούμε και να βοηθήσουμε ένα σκυλί να νοιώσει άνετα και ασφαλές.
Και το απλώς να προτείνουμε την ψαλίδα, γιατί εμείς δεν μπαίνουμε στον κόπο να αλλάξουμε και να μάθουμε, είναι άδικο για το σκυλί.
Και νομίζω ότι είναι άδικο να στειρώνουμε ένα ζώο, όταν εμείς συνεχίζουμε να φερόμαστε σαν «ζώα».
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σας αρέσει αυτό το άρθρο;
Κάντε Like στην σελίδα του Γιάννη Αραχωβίτη ( StarDogs.gr ) στο Facebook:
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------