Είσοδος Μέλους

Κυριακή, 07 Φεβρουαρίου 2016 21:16

Μα να μην το μαλώσω;

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)

«Η χρήση βίας μπορεί να φαίνεται καμιά φορά ότι κάνει καλό, το καλό αυτό όμως είναι προσωρινό, ενώ το κακό που προξενεί είναι μόνιμο». -Μαχάτμα Γκάντι

Πολύ συχνά, πολλοί πελάτες μου λένε «Μα αν δεν το μαλώσω, πως θα μάθει; Εδώ τα παιδιά μας μαλώνουμε..τα σκυλιά θα λυπηθούμε»;

Και νομίζουν ότι έχουν χρησιμοποιήσει το πιο δυνατό επιχείρημα, που πιθανότατα θα κάνει και μένα, τον υπέρμαχο της θετικής εκπαίδευσης στα σκυλιά & στους ανθρώπους, να επανεξετάσω τη θεωρία μου και να αναδιπλωθώ.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι δεν καταλαβαίνουν το κακό που μπορούν να προξενήσουν στο χαρακτήρα και στη συμπεριφορά του σκυλιού τους. Τα σκυλιά δεν καταλαβαίνουν ότι κάνουν κακό. Τα σκυλιά συμπεριφέρονται σκυλίσια και όπως τους φαίνεται καλό για τον εαυτό τους. Δεν κάνουν τίποτα με επίγνωση για να κάνουν ζημιά και να «μπλέξουν» με τα αφεντικά τους. Απλώς αυτά που σε αυτά φαίνονται ελκυστικά , συμβαίνει να μην μας αρέσουν ή να μην μας βολεύουν. Για παράδειγμα, αν ένα σκυλί βαριέται και βρίσκει το παπούτσι μας μπροστά του, θα το θεωρήσει παιγνίδι και θα θελήσει να το εξερευνήσει, να το μασήσει για να περάσει η ώρα του. Δεν το κάνει για να μας βάλει σε έξοδα ή για να μας εκδικηθεί που το αφήσαμε μόνο του στο σπίτι. Η ανία του να είναι μόνο του στο σπίτι, μπορεί να το κάνει να παίξει με το παπούτσι και να το «περιποιηθεί» με τα δοντάκια του. Αλλά σίγουρα εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτεται, δεν γνωρίζει ούτε φιλοδοξεί να κάνει κάτι κολάσιμο / κακό. Τώρα γιατί ο «μπαμπάς» του , μετά από 5 ώρες, του φωνάζει, το μαλώνει , το κτυπάει, το εξορίζει στο μπαλκόνι κ.λ.π. δεν μπορεί να το αντιληφθεί/ να το συνδυάσει ή και να το διορθώσει αφού κατά τη γνώμη του δεν έκανε κάτι κακό.

Το να περιμένουμε / προσδοκούμε ότι με ασυνάρτητη/ ακαταλαβίστικη/ ετεροχρονισμένη και άδικη τιμωρία θα «συνετίσουμε το σκυλί μας και θα το κάνουμε «άνθρωπο» είναι εκτός σύγχρονης / ζωοφιλικής/ τεκμηριωμένης/ θετικής εκπαίδευσης. Αυτό που στην μεγάλη πλειοψηφία καταφέρνουμε είναι να φοβίσουμε/ στρεσάρουμε το σκυλί μας, να χάσουμε την εμπιστοσύνη του και να καταστρέψουμε τις όποιες δυνατότητες συνεργασίας για να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις που υπάρχουν μέσα από ένα δόκιμο και δίκαιο τρόπο ή μέθοδο.

Γιάννης Αραχωβίτης

Στις αρχές τις δεκαετίας του 90 ο Γιάννης Αραχωβίτης βρέθηκε να μαθητεύει δίπλα στα δυο "ιερά τέρατα" στο χώρο της εκπαίδευσης ζώων, τον κ. Μπόμπ Μπέιλυ (Η.Π.Α.) και λίγο αργότερα την κ. Τουρίντ Ρουγκάς (Νορβηγία). Η επίδραση των δυο φωτισμένων δασκάλων άλλαξε δραστικά την εκπαιδευτική φιλοσοφία του κ. Αραχωβίτη που πέρασε οριστικά στο κλαμπ των θετικών εκπαιδευτών.

Δείτε Περισσότερα

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.