Είχα ακούσει ότι στο Ασπρόπυργο υπάρχει μεγάλος αριθμός αδέσποτων σκυλιών και ότι φιλοζωικές οργανώσεις προσπαθούν με ότι μέσα διαθέτουν να βοηθήσουν συντηρώντας και εμβολιάζοντας τα ζώα, στειρώνοντας τα και ψάχνοντας να βρουν οικογένειες που θα τα υιοθετήσουν.
Σε λίγη ώρα φτάνω σε ένα εμπορικό κέντρο όπου και συναντώ τα παιδιά της φιλοζωικής οργάνωσης με τον περίεργο και μακάβριο τίτλο, "Τα φαντάσματα του Ασπροπύργου". Πέφτω πάνω σε μια συζήτηση με μια κυρία που έχει χάσει το σκυλάκι της και ζητεί από τα παιδιά να τη βοηθήσουν να το βρει. Έχει τυπώσει και αφίσες με τη φωτογραφία του για να τις κολλήσει όπου μπορεί.
Ένα από τα παιδιά των "Φαντασμάτων" θα μου πει χαμηλόφωνα:
"-Θα είναι θαύμα αν βρει το σκυλί. Σε αυτή εδώ την περιοχή είναι σχεδόν αδύνατο". Λίγο αργότερα θα καταλάβω το γιατί.
Τα παιδιά της φιλοζωικής χωρίζονται σε ομάδες και η κάθε μία αναλαμβάνει να ελέγξει συγκεκριμένα σημεία του Ασπροπύργου που ξέρουν ότι υπάρχουν αδέσποτα. Όπως θα μου πει αργότερα ο Αλέξανδρος υπάρχουν περίπου 85 σημεία τα οποία ελέγχονται εκ περιτροπής. Μπαίνω στο αυτοκίνητο με τον Αλέξανδρο και τη Φένια και ξεκινάμε το δρομολόγιο σε σημεία που τα παιδιά τους έχουν δώσει κωδικές ονομασίες για να συνεννοούνται.
Στο αμάξι ρωτάω τον Αλέξανδρο πως ξεκίνησε η ομάδα.
"Στις 11 Φεβρουαρίου 2012 ήταν η πρώτη μας εξόρμηση και από τότε, από εκείνο το Σάββατο, δεν έχουμε λείψει ούτε ένα Σάββατο.
Είχαν βγει κάποιες εκκλήσεις στο Facebook από κάποιες κοπέλες που δούλευαν εδώ, για την κατάσταση στον Ασπρόπυργο. Το είδα, το είδαν παράλληλα και άλλοι άνθρωποι, από την Αθήνα, είχε δοθεί ένα ραντεβού από τις κοπέλες ένα Σάββατο πρωί, σε δύο σημεία στον Ασπρόπυργο, μαζευτήκαμε και μας έκαναν μια πολύ μικρή ξενάγηση. Ενώ η πρώτη εξόρμηση ήταν σε τέσσερα πέντε σημεία, τώρα έχουμε φτάσει να παρακολουθούμε 85 σημεία. Σήμερα η ομάδα έχει σχεδόν μόνιμα 30 άτομα τα οποία ανακυκλώνονται. Ξέρεις άλλοι έρχονται, άλλοι φεύγουν κτλ..."
Φτάνουμε μετά από λίγο σε ένα σημείο αρκετά έξω από το κέντρο του Ασπροπύργου προς το βουνό. Μας ακολουθεί ένα ακόμη αμάξι με εθελοντές της ομάδας. Με το που κατεβαίνουν τα παιδιά ένα τσούρμο σκυλιά πλησιάζει κάνοντας τους χαρές.
-Σας περιμένουν ε;
-Βέβαια. Μας έχουν μάθει και ξέρουν πότε ερχόμαστε.
Μαζί μας έχουν έρθει και δύο παιδιά από τον Ασπρόπυργο που δεν ανήκουν στην ομάδα αλλά ήρθαν για να υιοθετήσουν ένα σκυλάκι που το είδαν σε μια από τις ανακοινώσεις των "Φαντασμάτων" στο Facebook.
Όσο η Κατερίνα μοιράζει φαγητό στα σκυλιά ο Αλέξανδρος μου εξηγεί τι κάνουν με τις στειρώσεις.
" Όσο καιρό είμαστε εδώ έχουμε κάνει περίπου 400 στειρώσεις. Κατά κύριο λόγο είναι τα θηλυκά και ότι μπορούμε να κάνουμε με τα αρσενικά. Αλλά πάντοτε τα χρήματα είναι ένα θέμα."
Και σίγουρα είναι θέμα καθώς μια τέτοια εξόρμηση κοστίζει αρκετά. Αν μάλιστα έχεις και περιπτώσεις που πρέπει να πας ένα ζώο στον κτηνίατρο τότε το πρόβλημα γίνεται εντονότερο.
"Λεφτά βρίσκουμε από τον κόσμο, που βλέποντας το έργο μας, μας στηρίζει οικονομικά, υπάρχουν πολλές φορές που βάζουμε και εμείς από την τσέπη μας, για να συμπληρώσουμε οτιδήποτε. Υπάρχουν επίσης κάποιες οργανώσεις που μας στηρίζουν, μία είναι στην Αγγλία, ενώ μας έχει βοηθήσει και ο "Δεσμός".
Όταν ένα σκυλάκι χρειάζεται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή κάποιες εξετάσεις το παίρνουμε το μεταφέρουμε στη κτηνιατρική κλινική που συνεργαζόμαστε, το κτηνιατρικό κέντρο στο Γέρακα και μέσα στις επόμενες ήμερες βγαίνει ένα άλμπουμ στο facebook με τα εκτιμώμενα κόστη, δίνεται ο λογαριασμός μας και από κει και πέρα όποιος επιθυμεί να βοηθήσει και να καλύψει ένα κομμάτι από τα έξοδα το καλύπτει.
Συνεχίζουμε τη διαδρομή προς το σημείο που λέγεται "βοσκός" όπου βρίσκουμε αρκετά τσοπανόσκυλα και μετά πηγαίνουμε προς τις αποθήκες του ΟΣΕ όπου βρίσκουμε μια άλλη αγέλη. Όπως μου λέει ο Αλέξανδρος πολλοί κάτοικοι της περιοχής που έχουν δει το έργο της ομάδας βοηθούν και αυτοί όπως μπορούν. Κυρίως δεν αφήνουν τα σκυλιά νηστικά, αλλά και όταν παραστεί ανάγκη τηλεφωνούν στην ομάδα για βοήθεια.
Ο Ασπρόπυργός είναι μια τεράστια περιοχή και πολύ δύσκολα ελέγχεται. Αυτός είναι και λόγος που έχει τόσα αδέσποτα μου εξηγεί ο Αλέξανδρος.
"Εδώ είναι ο τόπος που έρχονται πολλοί για να εγκαταλείψουν το σκυλί τους. Αν δεις στην βόρεια πλευρά του Ασπροπύργου είναι βουνό και χωράφια. Έρχεται κάποιος αφήνει το σκυλί και μετά μπαίνει κατευθείαν στην Αττική οδό και εξαφανίζεται.
Και μετά το σκυλί δεν μπορεί να προσανατολιστεί ούτε να βγει από το βουνό καθώς μεσολαβούν τόσο η Αττική οδός όσο και η λεωφόρος ΝΑΤΟ. Πολλά τα σκοτώνονται απο αυτοκίνητα. Πολλά σκυλιά χρησιμοποιούντα σαν "εργαλεία" . Παράδειγμα τα τσοπανόσκυλα, που μπορούμε να συναντήσουμε πάρα πολλά είτε μικρά είτε μεγάλα τα οποία στην κυριολεξία τα βρίσκουμε πεταμένα και μπορεί να έχουν από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο πρόβλημα. Έχουμε βρει πολλά τσοπανόσκυλα τα οποία είναι πεταμένα απλά και μόνο με μία ψώρα, χωρίς να έχουν κάτι άλλο."
Λίγη ώρα αργότερα θα γίνουμε μάρτυρες ενός δυσάρεστου θεάματοε με ένα νεκρό σκυλί στη λεωφόρο ΝΑΤΟ.
"-Είναι αυτό που σου έλεγα...."
Όπως μου εξηγεί ο Αλέξανδρος πολλά σκυλιά τραυματίζονται.
"Αυτή τη στιγμή έχουμε τρία σκυλιά στην κλινική τα οποία έχουν κάνει ορθοπεδικά χειρουργεία, ένα που εκκρεμεί σήμερα που θα το μαζέψουμε να πάει να κάνει και αυτό και ένα που βρήκαμε μόλις τώρα. Και όταν λέμε ορθοπεδικό χειρουργείο μιλάμε για κατώτατη τιμή τα 500 ευρώ".
Η σημερινή εξόρμηση μου με τα "φαντάσματα του Ασπροπύργου" τέλειωσε με ακόμη ένα δυσάρεστο περιστατικό. Ένα αυτοκίνητο χτύπησε τον Ικάρο ένα μαύρο ημίαιμο που ζούσε στην περιοχή του σταθμού του προαστιακού. Ο Αλέξανδρος και τα παιδιά της ομάδας τον μετέφεραν στο κτηνίατρο και στις επόμενες μέρες παρακολουθούσα την ανάρρωση του μέσα από τη σελίδα της ομάδας στο Facebook. Κάποια στιγμή ανέβηκε ένα μήνυμα που μας πληροφορούσε ότι ο Ίκαρος τελικά δεν τα κατάφερε...
Πηγή: cnn.gr
