Είσοδος Μέλους

Παρασκευή, 22 Μαρτίου 2013 16:09

Ανέκδοτα!

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(11 ψήφοι)
  • Ο σκύλος

 

Είναι ένας κύριος στο δρόμο και βλέπει στο απέναντι μαγαζί ένα σκύλο να αγοράζει κρέας. Αφού αγόρασε το κρέας ο σκύλος, πληρώνει και καθώς βλέπει πως τα ρέστα είναι λάθος αρχίζει να γαβγίζει για να πάρει τα σωστά ρέστα. Ο σκύλος μετά από αυτό, φεύγει και ο κύριος τον ακολουθεί. Στο δρόμο της επιστροφής ο σκύλος μπαίνει σε ένα φούρνο, αγοράζει ψωμί και γυρίζει σπάτε του. Εκεί, ο σκύλος χτυπάει το κουδούνι με την ουρά του και μετά από λίγο ένας άντρας του ανοίγει την πόρτα, αρπάζει τα πράγματα και κλείνει την πόρτα στα μούτρα του σκύλου. Τότε ο κύριος νευριασμένος τρέχει και χτυπάει την πόρτα. Του ανοίγει την πόρτα ο άντρας και ο κύριος του λέει:


-Τι κάνετε κύριε στο σκύλο;


-Τι εννοείτε;


-Ο σκύλος πήγε και σας αγόρασε όλα αυτά τα πράγματα και εσείς του κλείνετε την πόρτα στα μούτρα;


-Μα φυσικά !!! Είναι η τρίτη φορά αυτή την εβδομάδα που ξεχνάει τα κλειδιά του!!!!!

 

  • Ένας σκύλος στη ζούγκλα


Ενώ ένας σκύλος περιφέρεται στη ζούγκλα, βλέπει μια λεοπάρδαλη να κατευθύνεται προς το μέρος του, φανερά πεινασμένη.
"Ωχ μπλέξαμε!", σκέφτεται ο σκύλος.


Τότε βλέπει κάτι κόκαλα και αρχίζει να τα ροκανίζει με την πλάτη γυρισμένη στην λεοπάρδαλη. Ενώ εκείνη είναι έτοιμη να του χιμήξει, ο σκύλος λέει:
- Μμμμ... Πολύ νόστιμη αυτή η λεοπάρδαλη. Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν άλλες εδώ τριγύρω...


Η λεοπάρδαλη παγώνει, και εξαφανίζεται πίσω από κάτι δέντρα.


"Λίγο έλειψε να την πατήσω", σκέφτεται "αυτός ο σκύλος θα με έτρωγε..."


Ένας πίθηκος, παρακολουθώντας όλο το σκηνικό πίσω από ένα δέντρο, σκέφτεται ότι μπορεί να εξασφαλίσει την εύνοια της λεοπάρδαλης και να γλιτώσει το τομάρι του, εξηγώντας της αυτό που είχε συμβεί. Πάει προς το μέρος της και εξηγεί τα πάντα. Η λεοπάρδαλη, έξαλλη για την κοροϊδία, λέει στον πίθηκο:


- Έλα, πίθηκε. Ανέβα στη ράχη μου να δεις από κοντά τι πρόκειται να πάθει ο σκύλος!!


Ο σκύλος βλέπει τη λεοπάρδαλη να έρχεται προς το μέρος του με τον πίθηκο καβάλα.


"Τι θα κάνω τώρα;" σκέφτεται.


Κάθεται, λοιπόν, με την πλάτη γυρισμένη στους δυο. Όταν η λεοπάρδαλη και ο πίθηκος έχουν πλησιάσει αρκετά, ο σκύλος μουρμουράει:


- Που είναι αυτός ο χαζό πίθηκος; Ποτέ δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ! Τον έστειλα πριν από μισή ώρα να μου φέρει άλλη μια λεοπάρδαλη κι ακόμα να φανεί...

 

  • Η κηδεία


Ένας άνδρας έβγαινε από μια καφετέρια με τον πρωινό καφέ του, όταν παρατήρησε μια εντελώς ασυνήθιστη τελετή κηδείας προς το κοντινό νεκροταφείο. Μια μεγάλη μαύρη πομπή ακολουθείτο από μια δεύτερη μεγάλη μαύρη πομπή περίπου στα 20 μέτρα πίσω από την πρώτη.


Λίγο πιο πίσω από τη δεύτερη πομπή ήταν ένας άνδρας. Περπατούσε μόνος, έχοντας δεμένο ένα σκύλο σε ένα λουρί. Πίσω από τον άνδρα με το σκύλο, ακολουθούσαν περίπου 200 άνδρες που περπατούσαν στοιχισμένοι ο ένας πίσω από τον άλλο. Τον άνδρα τον κυρίευσε η περιέργεια, οπότε πλησίασε με σεβασμό τον άνδρα με το σκυλί και τον ρώτησε:


- Λυπάμαι για την απώλειά σας. Μάλλον είναι κακή στιγμή να σας ενοχλήσω αλλά είναι η πρώτη φορά που βλέπω μια κηδεία σαν κι αυτήν. Τίνος κηδεία είναι;


- Της συζύγου μου.


- Τι της συνέβη;


- Το σκυλί μου της επιτέθηκε και την σκότωσε.


- Κι η δεύτερη πομπή, τίνος κηδεία είναι;


- Είναι της πεθεράς μου. Προσπαθούσε να βοηθήσει τη σύζυγό μου όταν την άρπαξε το σκυλί.


Μια οδυνηρή και στοχαστική στιγμή σιωπής πέρασε μεταξύ των δύο ανδρών.


- Θα μπορούσα να δανειστώ το σκυλί;


- Κάτσε στη σειρά !

 

  • Ο παπάς και η κηδεία του σκύλου


Ο Μήτσος ζούσε στην Αγγλία πάνω από το εστιατόριό του μαζί με τον αγαπημένο του σκύλο τον Σταύρο για συντροφιά. Μία μέρα ο Σταύρος πέθανε και ο Μήτσος πήγε στον τοπικό παπά και του είπε: «Πάτερ, ο σκύλος μου ο Σταύρος πέθανε. Θα μπορούσατε να κάνετε ένα τρισάγιο για το καημένο το ζωντανό; τον είχα σα γιό μου.»


Ο πάτερ Νίκος έγνεψε αντιφατικά: «φοβάμαι πως όχι. Δεν τελούμε λειτουργίες για ζώα στην εκκλησία. Αλλά υπάρχει μία Αγγλική εκκλησία στο επόμενο τετράγωνο. Θεός ξέρει σε τι πιστεύουν αυτοί. Ίσως να κάνουν κάτι για τον σκύλο σου.»


Ο Μήτσος είπε: «θα πάω αμέσως, πάτερ. Λέτε 5.000 £ να αρκούν ως δωρεά για τη λειτουργία;»

 

Οπότε ο πάτερ Νίκος αναφώνησε: «Κύριε ελέησον! Βρε Μήτσο, γιατί δε λες τόση ώρα πως ο σκύλος ήταν ελληνορθόδοξος;»